Artykuły międzynarodowej Szkoły Tai Chi
"Centrum Sztuk Taoistycznych Zlatý Kopec"
Tai Ki Kung (Tai Chi Kung)
Tai Ki Kung (Tai Chi Kung) jest sztuką tworzenia, przywracania i zachowania psychofizycznej równowagi w sobie i swoim otoczeniu.
Jest to sztuka dostrzegania i odnajdywania harmonijnych proporcji w nieustannych przemianach yin yang.
Tai Ki Kung Chang San Fung - Praktyka Tai Ki (Tai Chi) zgodnie z zasadami opisującymi działanie energii Chi i metodami pracy z Chi przekazanymi przez Chang San Fenga.
Sztuka Tai Ki Kung jest unikalnym, mało znanym stylem Tai Chi pochodzącym z południowych Chin, z Kantonu.
Została sprowadzona do Europy, do Włoch, w latach 80 dwudziestego wieku przez Dr. Ming Wonga C.Y. ucznia mistrzów: Wong Mou Wana i Men Tou Chi.
Tai Ki to Tai Chi w języku kantońskim (zapisane we włoskiej transkrypcji fonetycznej).
Termin ten odnosi się do zasady filozoficznej opisującej stan dynamicznej równowagi energii Chi (wzajemnych przemian Yin i Yang).
Działanie zasady Tai Ki (uzupełniania się przeciwieństw) możemy zaobserwować w każdym przejawie procesu życia.
Najbliższym nam przykładem jest nasz własny oddech, który jest jednym z najważniejszych przejawów energii Chi.
W każdym oddechu mamy wdech (yin) przechodzący w wydech (yang).
Obie fazy oddechu wzajemnie się dopełniają w rytmie Tai Ki (Tai Chi), towarzyszącym nam nieprzerwanie przez całe życie.
Kung oznacza pracę, praktykę, doświadczenie zdobywane z upływem czasu przez praktyczne działanie.
Termin kung w nazwie stylu podkreśla znaczenie praktyki w dochodzeniu do rozumienia zasady równowagi Tai Chi (Tai Ki) i rozwijania umiejętności zastosowania tej zasady.
Tai Ki Kung jest, kompletną wszechstronną i ciekawą metodą pracy nad sobą.
Jest sztuką tworzenia wewnętrznej równowagi, medytacji, walki (samoobrony) i pielęgnacji zdrowia.
Praktyka Tai Ki Kung oparta jest przede wszystkim o dwie podstawowe formy:
Forma Ojca (Niebo) i forma Matki (Ziemia). Symbolika nazw tych form jest opisana w tradycyjnej chińskiej medycynie i Księdze Przemian - I Ching.
Forma Ojca (Niebo) zawiera ćwiczenia Tao In - „9 małych niebios” służące między innymi otwarciu sytemu meridianów i regulacji toku energii Chi w całym organizmie.
Forma Matki (Ziemia) jest praktyką „Trzynastu podstawowych form Tai Chi”:
Ośmiu przemian yin yang (pustki i pełności) znanych też jako „Osiem trygramów” lub „Osiem bram” oraz „Pięciu kroków” związanych z teorią „Pięciu przemian (Pięciu elementów)”.
Zawarte w formie Matki „Trzynaście podstawowych form Tai Chi” lub inaczej trzynaście chin (jin) jest nie tylko fundamentem Tai Ki Kung ale także każdego stylu Tai Chi Chuan (Tai Ki Kun w języku kantońskim). Z „Trzynastu podstawowych form Tai Chi” składa się też Tuishou i Ta lu podstawowe bardzo ważne podstawowe ćwiczenia z partnerem w Tai Chi Chuan.
Kluczową rolę w praktyce stylu Tai Ki Kung oprócz formy Ojca i Matki,
spełniają też:
Medytacja w pozycji siedzącej i w pozycjach stojących na przykład, pozycja „Góry” „Naturalna” i inne.
Indywidualna praktyka Tan Pin - Złota pigułka (zewnętrzna nazwa - Prosty bicz), której zadaniem jest między innymi rozwijanie tak zwanej wewnętrznej siły.
Oraz praktyka Tap Sao - ćwiczenie Tai Chi (Tai Ki) z partnerem „Rozmowa (przez działanie, bez słów) o równowadze i braku równowagi”.
Jednym z najważniejszych zadań Tap Sao jest rozwijanie „Nasłuchującego Chin (jin) i „Interpretującego Chin (jin). Umiejętności związanych z wyczuwaniem i interpretacją zmian w ruchu energii.
Techniki Tap Sao mają wiele wariantów i są oparte o elementy formy Ojca i Matki.
Wymienione przeze mnie fundamentalne metody pracy w Tai Ki Kung są bazą tworzenia nieskończonej ilości wariantów technik i metod stylu.
Są jak korzenie drzewa, które nieustannie trzeba rozwijać. Im wyższe drzewo tym mocniejsze musi mieć korzenie.
Tomasz Nowakowski
Londyn, Wielka Brytania 02.03.2010
Copyright Tomasz Nowakowski
Informacje
E-mail : info@taichi-goldenhill.info