Artykuły międzynarodowej Szkoły Tai Chi
"Centrum Sztuk Taoistycznych Zlatý Kopec"
Czy Qi Gong może szkodzić?
Więcej informacji na temat tych i innych książek można znależć po adresem:
www.medium.com.pl
Czy Qi Gong może szkodzić?
Nazwa Qi Gong ( Chi Kung) oznacza pracę z Qi (Chi), energią witalną człowieka. Uprawianie Qi Gong jest integralną i ważną częścią praktyki każdego stylu kung fu.
W stylach zewnętrznych pochodzących z klasztoru Shaolin używa się wielu form Qi Gong,
formy Yi Jin Jing (Przemiana mięśni i ścięgien) oraz Xi Sui Jing (Przemywanie Szpiku) stały się podstawą stylu z Shaolin.
W stylach wewnętrznych np. Tai Chi Chuan praktyka Qi Gong jest zawarta w wewnętrznej pracy z formą. Jednocześnie stosuje się wiele form Qi Gong w celu uzyskania konkretnych efektów np. zakorzenienia, poprawienia jakości i świadomości oddechu, koncentracji uwagi, świadomości ruchu i energii Chi, równowagi emocjonalnej itp.
Czy Qi Gong może szkodzić?
Z Qi Gong jest podobnie jak z każdym rodzajem ludzkiej aktywności. Jeżeli ktoś ma dużo napięć i bloków w ciele, nie ćwiczy regularnie, np. większość czasu spędza serfując po internecie i nagle wybierze się na 20 kilometrowy spacer, to po powrocie będzie miał bóle nóg, pleców, barków, w skroniach będzie mu pulsować, serce bić szybko, wystąpią trudności z oddychaniem, mdłości itp..
Wszystkie te sensacje świadczą nie o szkodliwości chodzenia, tylko o braku przygotowania do tak dużego jednorazowego wysiłku.
To samo dzieje się w praktyce Qi Gong.
W Qi Gong są formy i metody pracy dla początkujących, o łagodnym działaniu, które wzmacniają cały organizm, poprawiają jakość procesu oddychania, regulują wszystkie funkcje organów wewnętrznych, doprowadzając w ten sposób organizm do stanu wewnętrznej równowagi.
Tego rodzaju formy nie stwarzają zagrożeń i są dobrym przygotowaniem do praktyki Tai Chi, wszystkich stylów kung fu, lub innych bardziej złożonych i zaawansowanych metod Qi Gong. Przykładem takich form może być praktyka stania w pozycji naturalnej (w wersji dla początkujących), lub Pa Tuan Chin (Ba Duann Gin), Osiem Części Brokatu w wersji dla początkujących, tzn. z koncentracją na świadomym czuciu ciała, regulacji oddechu oraz w punkcie dolnego Tan Tien (Dan Tien).
Tylko do tego ostatniego punktu mam jedyną uwagę:
Koncentracja w dolnym Tan Tien jest powszechnie spotykaną metodą pracy wewnętrznej w wielu stylach Qi Gong, Tai Chi, kung fu, czy na przykład w sztuce kaligrafii.
Jest to centrum energetyczne człowieka znajdujące się około jedną szerokość dłoni poniżej pępka, wewnątrz ciała, bliżej kręgosłupa. Centrum to jest połączone z wieloma punktami akupunkturowymi, między innymi z punktem Qi Hai leżącym około półtorej szerokości kciuka poniżej pępka. Tego punktu nie powinny aktywować kobiety w okresie ciąży.
Dlatego też, kobiety uprawiające Tai Chi lub Qi Gong nie powinny się koncentrować w dolnym Tan Tien w okresie ciąży.
Niektóre szkoły Qi Gong odradzają koncentrację w dolnym Tan Tien również w pierwszych dniach menstruacji.
Po za tym jednym wyjątkiem, Osiem Części Brokatu (Pa Tuan Chin) jest bardzo bezpieczną formą Qi Gong i korzystną dla początkujących adeptów tej sztuki. Polecam ją każdemu, kto interesuje się Qi Gong, lub chce popracować nad sobą.
W Qi Gong są też takie metody, które wymagają dużego przygotowania i doświadczenia w pracy z Chi. Jednym z przykładów są różne zaawansowane techniki pracy z oddechem.
Tak potrzebne w Tai Chi na zaawansowanym poziomie umiejętności:
- jak oddech odwrócony,
- otwarcie mikrokosmicznego i później makrokosmicznego obiegu Chi w meridianach,
- wykorzystywanie oddechu do rozwoju wewnętrznej siły itp.
Są one przeznaczone dla zaawansowanych praktyków, którzy osiągnęli potrzebny w tego typu metodach poziom umiejętności, między innymi np.:
- prawidłowego (w pojęciu Qi Gong) ustawienia stawów i całego ciała,
- kontroli oddychania,
- wysokiego poziomu wewnętrznego rozluźnienia,
- zdolności koncentracji i świadomości,
- równowagi emocjonalnej.
Praktyki zaawansowanych metod Qi Gong nie powinny w żadnym wypadku podejmować osoby początkujące. Dobrze jest pamiętać o tym, że niebezpieczeństwa płynące z praktyki Qi Gong nie są związane jedynie ze zbyt intensywnym jego ćwiczeniem, ale również brakiem przygotowania i doświadczenia w pracy z Qi Gong.
Przez brak przygotowania i doświadczenia rozumiem tutaj podejmowanie praktyki bardziej zawansowanych form Qi Gong ( lub metod pracy z formą), bez wcześniejszego opanowania wymaganych przy takiej praktyce umięjętności.
Nieumiejętna praca z zaawansowanymi technikami oddechowymi może prowadzić do wielu ubocznych efektów, w ekstremalnych przypadkach niekorzystnych dla zdrowia.
Dlatego też, zajmowanie się zaawansowanymi metodami Qi Gong nie powinno polegać na samodzielnym eksperymentowaniu, inspirownym informacjami zaczerpniętymi z książek lub internetu.
Praktyka tego typu metod powinna być prowadzona przez kompetentnego nauczyciela.
Przez kompetentnego nauczyciela rozumiem tutaj człowieka, który sam pracuje z proponowanymi metodami i ma w tym temacie przynajmniej kilkuletnie doświadczenie.
Przy czym i nauczyciel i uczeń powinni mieć świadomość, że na przykład dziesięć lat ćwiczenia raz na rok lub raz na tydzień, to nie to samo co dziesięć lat ćwiczenia codziennie.
W żadnym wypadku taki naczyciel nie jest, świeżo upieczonym absolwentem weekendowych kursów.
Kompetentny i odpowiedzialny nauczyciel nie uczy osób początkujących, zaawansowanych metod Qi Gong. Potrafi prowadzić ucznia krok po kroku dostosowując trenning do jego możliwości. Jeżeli ktoś nie potrafi prowadzić zajęć w ciekawy sposób, w oparciu o proste, bezpieczne i dostępne dla początkujących metody, jak na przykład Pa Tuan Chin, to świadczy to najczęściej o braku kompetencji, lub kompleksach (potrzebie popisywania się) i o braku zaufania do proponowanej metody.
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek sensacji przy praktyce Qi Gong istnieje kilka prostych sposobów jak sobie z tym problemem poradzić:
- Ćwiczyć mniej intensywnie, np. krócej lub w wyższych pozycjach
- Zrobić sobie krótką przerwę, usiąść i uspokoić oddech
- Napić się trochę letniej wody
- Przemyć twarz, dłonie i stopy w letniej wodzie
- Skoncentrować się na punktach Yongquan (yong chuan) na podeszwach stóp. Jest to pierwszy punkt meridianu nerek (N 1). Jego umiejscowienie można znaleźć w każdej dobrej książce o akupunkturze lub można też poprosić swego nauczyciela żeby go nam wskazał.
-Poprosić nauczyciela o korektę pozycji naturalnej. Jest to pierwsza pozycja w której rozpoczyna się formę każdego stylu Tai Chi, jednocześnie najbardzej elementarna praktyka Qi Gong w każdym stylu.
Polega ona na staniu w pozycji naturalnej regularnie, najlepiej codziennie, w połączeniu z koncentracją na wspomnianych punktach Youngquan. Należy odpowiednio dostosować trening do własnych możliwości. Zaczynamy od jednej, dwóch minut stania, po pewnym czasie kiedy organizm się wzmocni, możemy ten czas stopniowo wydłużać nawet do 30 minut. Praktyka powyżej 30 powinna przebiegać raczej pod kontrolą doświadczonego nauczyciela.
Wszystko to jednak cierpliwie, spokojnie, krok po kroku.
Pamiętajmy o moim przykładzie z chodzeniem.
Tomasz Nowakowski
Austria 2006
Informacje
E-mail : info@taichi-goldenhill.info